Fékk þetta frá frænda mínum, fannst þetta svo sætt............

When a GIRL is quiet ... millions of things are running in her mind
>
> When a GIRL is not arguing ... she is thinking deeply
>
> When a GIRL looks at u with eyes full of questions ... she is wondering
> how
> long you will be around
>
> When a GIRL answers " I'm fine " after a few seconds ... she is not fine
> at
> all
>
> When a GIRL stares at you ... she is wondering why you are lying
>
> When a GIRL lays on your chest ... she is wishing for you to be hers
> forever
>
> When a GIRL wants to see you everyday... she wants to be pampered
>
> When a GIRL says " I love you " ... she means it
>
> When a GIRL says " I miss you " ... no one in this world can miss you more
> than that
>
> Life only comes around once make sure u spend it with the right person
>
>
> Find a guy ..
>
> who calls you beautiful instead of hot
>
> who calls you back when you hang up on him
>
> who will stay awake just to watch you sleep
>
>
> Wait for the guy
>
> who kisses your forehead
>
> who wants to show you off to the world when you are in your sweats
>
> who holds your hand in front of his friends
>
> who is constantly reminding you of how much he cares about you and how
> lucky
> he is to have you
>
> who turns to his friends and says, "That's her!! "
>

Símtalið

Ég fékk upphringingu frá VISA Ísland um daginn, sem væri svo sem ekki í frásögur færandi, ef ekki væri fyrir það, að þau hjá VISA hafa verið að fá fyrirspurnir um kortið mitt frá Bandaríkjunum undanfarið. Ég varð eins og stórt spurningarmerki. Hef aldrei komið til Bandaríkjanna, það næsta sem ég hef komist því, var þegar ég var á ferð um suðurnesin og það var gengið yfir einhverja brú, yfir á Ameríska flekann.

Konan í hinum endanum spurði, hvort ég hefði verið í útlöndum nýverið. Nei, ekki síðan í fyrra, þegar ég fór til Færeyja, en ég notaði kortið ekki neitt, held ég.

En hvenær fór ég á undan því? spurði konan. Það var þegar ég fór til Canarý í jan. 2005. Já, þeir gætu hafa afritað kortið þar og geymt allar upplýsingar síðan.

 Það er ekki líklegt að þeir hafi fengið upplýsingarnar á netinu, sagði daman.

Jaaaaaa, hérna hér. Það er eins gott að vera bara með evrur, þegar maður er að fara eitthvert og geyma kortið heima, svo það verði ekki fallið í freistni.

Nú er ég að bíða eftir að fá nýtt kort. Sem betur fer voru náungarnir ekki með rétt raðnúmer á segulröndinni, þannig að það er ekkert búið að taka út á kortið mitt. Ætla samt að fylgjast vel með næstu reikningum, það er víst.

Spurningaflóð

Fór með litlu skottu í smá sunnudagsrúnt í dag. Það var þvílíkt spurningaflóð úr aftursætinu. Reyndi að svara eftir bestu getu, en átti erfitt með sumar spurningarnar.

Hvernig sofa hestar?

Hvernig býr maður til trommu?

Hvenær koma berin?

Afhverju kemur eldgos?

En afhverju þarf að koma eldgos?

Afhverju vorum við að skoða húsin í jörðini? (Pompei norðursins)

Hvað eru pulsur?

Afhverju svínakjöt?

Hvar sáum við svín?

Hvenær förum við aftur í Húsdýragarðinn?

Hvað þýðir framhjá?

Afhverju er Sunna hrifin af hestum?

Hvað borða lömbin?

Afhverju borðum við lömbin?

Afhverju eru fréttir?

Svona gekk þetta allan rúntinn. Skemmtilegur aldur, þegar þau eru að byrja að spekúlera í hlutunum.

Plástur á meiddið

Litla skottan mín er á plástratímabilinu. Það er settur plástur á allt. Ef hún rekur sig í, er settur plástur á meiddið. Ef kisa klórar hana, er settur plástur á meiddið. Það þarf ekkert að sjást, það er nóg að henni finnur til, þá er settur plástur á meiddið. Um daginn rak hún vörina í og reyndi að setja plástur á, en komst fljótt að því, að það var ekki sniðugt.

Hún vill engan venjulegan, brúnan plástur. Nei, prinsessuplástur skal það vera. Það er bleikur plástur, með myndum af Disney- prinsessum.

Áðan kláraðist plásturinn. Hún varð að láta sér nægja venjulegur plástur, með loforði um að mamma myndi kaupa nýjan prinsessuplástur í dag. Nú er hún með tvo prinsessu-plástra og einn "hring" plástur.

Ég var líka með nokkra plástra í gær. Ákvað, að það væri kominn tími til að raka fótleggina aftur, enda orðnir vel loðnir, eins og api. Tók ekki eftir nokkrum bólum (fyrir öllum hárunum). Rakaði mig vel slétta, en þá fór að blæða. Ekki bara á einum stað, heldur var ég komin með eina sjö plástra á báða fótleggina. Þurfti að fara niður í Gallerý að afgreiða, var að verða of sein, gat þessvegna ekki beðið eftir að það hætti að blæða, skellti bara plástrum á. Var í kremuðum buxum og var nú ekkert á því að láta sjást alt blóðið.

Hvað skyldi litla skottan fara með marga plástra í dag?

Ef það væri bara altaf svona einfalt, bara skella plástri á meiddið. Ef það væri bara hægt að setja plástur á, þegar manni líður illa og finnur til. Ef það væri bara svona einfalt. Ef það væri til plástur, sem væri hægt að skella á sálina þegar manni finnur til í henni. Ef það væri bara svona einfalt.

Bara skella svona eins og einum plástri á meiddið.

Go´e gamle Kim

Ég fór síðast á tónleika með Kim Larsen og Bellami einhverntímann á níunda áratuginum. Þeir tónleikar voru í Færeyjum, í höllini á Hálsi. Kannski væri kominn tími til að skella sér aftur?

Hver kemur með?

Kim Larsen með tónleika á Íslandi

Ekki leti

Ástæðan fyrir að ég hef ekkert bloggað er ekki leti, heldur mikill dugnaður. Er búin að vera svo upptekin með prjónana, að talvan hefur verið útundan. Kláraði þessa peysu í dag, er bara nokkuð ánægð með hana. Fékk frábært og einlægt hrós frá yngstu dótturini í gær, þegar ég var að máta. Hún spurði:"Ertu búin með peysuna?" "Ekki alveg, ég á eftir að setja rennilásinn í." svaraði ég. "Þegar þú ert búin með hana, viltu þá koma í leikskólann í henni að ná í mig?" "Finnst þér hún falleg?" spurði ég. "Já" segir sú stutta. Þetta yljaði mér um hjartarætur. Henni fannst peysan svo falleg, að hún vildi að konurnar uppi á leikskóla myndu sjá hana. Svo þegar ég náði í hana í dag, í peysuni, auðvitað, sagði hún við þær:"Mamma mín er í nýju peysuni." svo allar heyrðu.

Annars er ég líka búin að prjóna tvær húfur líka, á eftir að þæfa þær og skreyta.

Tommasteik

Hann Tommi köttur er duglegur veiðiköttur. Um daginn, þegar Hvanneyri var rifið, var fólki í hverfinu sagt að loka gluggum og hurðum (ekki mér, ég var að vinna) afþví að það þutu rottur um allt, þegar niðurrifið byrjaði. Samt hafði Ási verið í nokkra daga þarna með eitur, gildrur og ég veit ekki hvað.

En allavega. Ég hef enga heimsókn fengið, en ég tók eftir blóðslettum á stéttini, en þrátt fyrir að hafa leitað, fann ég ekkert lík. Hann Tommi hefur örugglega náð sér í góða steik og borðað hana upp til agna, muna að ormahreinsa köttinn.

Nokkrum dögum seinna fór ég með yngstu dótturina í sjoppu, á heimleiðini sá ég hálfa rotti í garði nágrannans. Ætli tommi hafi verið þar að verki?

Kannski maður ætti að fara að bjóða upp á Tommasteik?

Ró

Stundum þegar þú lást sofandi í rúminu þínu og yfir þér þessi friðsæld, tók ég undursmáa hendi þína í mína til að eignast hlutdeild í þessari dásamlegu ró.

Linda MacFarlane

Minning

Í dag eru 13 ár síðan minn ástkæri bróðir, Hörður Róbert Eyvindsson fannst látinn á heimili sínu. Hann var aðeins 49 ára gamall, hafði látist úr heilablóðfalli. 8 mánuðum áður hafði hann misst eiginkonu sína úr krabbameini. Dóttir þeirra lést svo fyrir tæpum 3 árum síðan.

Minningin um þau lifir áfram.

Konur!

Til hamingju með daginn.