Símtalið

Ég fékk upphringingu frá VISA Ísland um daginn, sem væri svo sem ekki í frásögur færandi, ef ekki væri fyrir það, að þau hjá VISA hafa verið að fá fyrirspurnir um kortið mitt frá Bandaríkjunum undanfarið. Ég varð eins og stórt spurningarmerki. Hef aldrei komið til Bandaríkjanna, það næsta sem ég hef komist því, var þegar ég var á ferð um suðurnesin og það var gengið yfir einhverja brú, yfir á Ameríska flekann.

Konan í hinum endanum spurði, hvort ég hefði verið í útlöndum nýverið. Nei, ekki síðan í fyrra, þegar ég fór til Færeyja, en ég notaði kortið ekki neitt, held ég.

En hvenær fór ég á undan því? spurði konan. Það var þegar ég fór til Canarý í jan. 2005. Já, þeir gætu hafa afritað kortið þar og geymt allar upplýsingar síðan.

 Það er ekki líklegt að þeir hafi fengið upplýsingarnar á netinu, sagði daman.

Jaaaaaa, hérna hér. Það er eins gott að vera bara með evrur, þegar maður er að fara eitthvert og geyma kortið heima, svo það verði ekki fallið í freistni.

Nú er ég að bíða eftir að fá nýtt kort. Sem betur fer voru náungarnir ekki með rétt raðnúmer á segulröndinni, þannig að það er ekkert búið að taka út á kortið mitt. Ætla samt að fylgjast vel með næstu reikningum, það er víst.