Það sem börnum dettur í hug

Þetta gerðist þegar miðlungurinn minn var ca 3-4 ára.

Það var eftir kvöldmat, alveg að koma háttatími. Stelpan vildi fá kex, en ég sagði nei, enda átti hún að fara að bursta. Þurfti svo að fara að gera eitthvað og þegar ég leit á hana næst, var hún komin með kex. Ég sagði þá við hana:"Ok, borðaðu þetta þá, svo ferðu að bursta."

5 mín. seinna kallaði ég á hana af fara fram á klósett, ég væri að koma að hjálpa henni. Þegar ég kem fram, stendur hún uppi á klósettinu, með annað kex í hendini. Ég sagði þá við hana að hún átti bara að fá eitt kex, ekki tvö. Þá segir sú stutta:"En þetta vildi komast til frænku sína í maganum mínum." Hvernig er hægt að neita svoleiðis.